Plastic soep is de benaming voor bepaalde locaties in onze oceanen waar enorme hoeveelheden plastic- en ander afval drijft. Plastic soep is dus eigenlijk een mooi woord voor wat het daadwerkelijk is, namelijk: een drijvende afvalbelt.
Door de natuurlijke (ringvormige) stromingen van de oceanen komt een groot deel van het plastic wat in oceanen terecht komt uiteindelijk uit bij een van de 5 ‘plastic soep’ locaties, deze bevinden zich in de:
1. Noordelijke Atlantische Oceaan
2. Zuidelijke Atlantische Oceaan
3. Indische Oceaan
4. Noordelijke Grote Oceaan
5. Zuidelijke Grote Oceaan
Uit recent onderzoek gepubliceerd door het WWF blijkt dat de productie van plastic naar verwachting meer dan verdubbelt in 2040 en verviervoudigt in 2050.
Goed, de plastic soep verwijst dus naar een drijvende afvalbelt, maar niet al het plastic drijft. Plastic valt uit elkaar in steeds kleinere stukjes (microplastic) en zakt uiteindelijk naar de bodem van de oceaan. Zelfs op het diepste punt van de oceaan, in de 11km diepe Marianentrog, is plastic aangetroffen.
Dit is een probleem, Eirik Lindbjerg (Global Plastic Policy Manager WWF) noemt plasticvervuiling een van de snelst groeiende milieuproblemen.
Plasticvervuiling leidt onder andere tot:
1. Verstrikking van dieren in touwen, netten, vallen en vislijnen.
2. Inslikken van plastic wat onder andere kan leiden tot spijsverteringsproblemen, een vals gevoel van verzadiging en interne verwondingen.
Uit onderzoek blijkt dat zeevogels 20% kans hebben om te sterven wanneer zij een stuk plastic opeten. Door het zoute zeewater en ultraviolet licht (UV) valt het plastic uiteen in heel fijne deeltjes (microplastics). De drijvende microplastic deeltjes lijken erg op zoöplankton, wat geliefd voedsel is onder kwallen en vissen. Op deze manier komen er ook plastic deeltjes terecht in onze voedselketen.
3. Verstikking: plastic vervuiling blokkeert licht, voedsel en zuurstof voor koraalriffen en mangroven wat negatieve gevolgen heeft voor ecosystemen en het leven in zee.
4. Chemische vervuiling: een deel van de bestanddelen van plastic zijn schadelijk en lekken in zee of belanden in de voedselketen.
Weetjes over plastic soep
– 90-95% van al het plastic afval in zee heeft zijn oorsprong in 10 rivieren, waarvan 8 in Azië en 2 in Afrika blijkt uit onderzoek van het Duitse Helmholtz Centre for Environmental Research. De Yangtze rivier, ook wel Yangzi of Chang Jiang, is de grootste vervuiler per jaar. Via deze 6.300km lange rivier beland zo’n 1,5 miljoen ton plastic in de oceaan. Niet al het afval wat via deze rivieren in de oceanen belandt is afval van het land zelf, een deel van het afval is exportafval uit Westerse landen (bron: The Times).
– Inwoners van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk produceren het meeste plastic afval per hoofd van de bevolking, respectievelijk 130kg en 99kg per persoon per jaar (bron: Phys.org)
– Het plastic afval wat aanspoelt op Europese stranden bestaat voor 50% uit single-use plastic (plastic voor eenmalig gebruik), 27% bestaat uit visnetten.
– Van al het plastic dat wij gebruiken wordt de helft na eenmalig gebruik weggegooid.
– Wetenschappers van de Universiteit van Georgia schatten dat er ieder jaar gemiddeld 8,7 miljoen ton plastic in de oceaan terechtkomt.
Wanneer is de plastic soep ontstaan?
Tijdens diverse experimenten tussen 1985 en 1988 werd er drijvend plastic in de zee aangetroffen, waarbij er hogere concentraties plastic werden gemeten op bepaalde plekken in de oceaan. De term ‘plastic soup’ werd in 1997 bedacht door kapitein Charles Moore.
Plastic soep filmpje
Bekijk ook onderstaande video van het WWF waarin zij kort en krachtig vertellen over het plastic probleem en de plasticsoep.
Meer weten over de plastic soep? Neem dan een kijkje op de websites van Plastic Soup Foundation, Greenpeace en het WWF. Op deze websites staan ook veel tips hoe je zelf minder plastic kunt verbruiken én kun je een donatie doen om het werk van deze organisaties te steunen.
Foutje gezien? Mail naar info@limoeniszoet.nl